سلام به تو

خوابِ آرامی میان سپیدیِ کاغذ و سکوتِ شب. فقط صدای نفسِ آرامِ جهان می‌آمد و نوری که از پنجره‌ی خیال می‌تابید. گاهی واژه‌ها از تو جلوترند، گاهی هم از تو اما نه، همیشه در درونت پنهان‌اند، منتظر لحظه‌ای که دلت آرام شود و قلم دلش بلرزد.